وقت هایی هست که تو را از خودت متنفر میکند

وقت هایی که آدم های اطرافت را پس میزنی

یا وقت هایی که اطرافیانت تو را پس میزنند

وقت هایی که مغرور میشوی..

وقت هایی که خودخواهی به اوج خودش میرسد..

یا وقت هایی که تو خودخواه نیستی..مغرور نیستی.. متکبر و لجباز و یکدنده نیستی.. فقط تنهایی..

وقت هایی عواملی تو را خودخواه جلوه میدهند..

وقت هایی ک بعضی احساس ها تو را مغرور نشان میدهد..

وقت هایی که بعضی فکر ها تو را لجباز معرفی میکنند..

وقت هایی که از ناراحتی سکوت میکنی و تو را بی تفاوت میشمارند

وقت هایی که برای ناراحت نکردن کسی چیزی نمیگویی و بی توجه میخوانندت

وقت هایی که قول های الکی نمیدهی  و بی رغبت می نامندت

وقت هایی که همه ی کار های درستت را نادرست میبینند

وقت هایی که برای آنکه وارد حریم خصوصی دیگران نشوی سوال نمیپرسی

وقت هایی که برای حفظ عفافت بی توجهی میکنی

وقت هایی که برای آنکه کسی را ناراحت نکنی حرف نمیزنی

وقت هایی که راست را نمیگویی تا دلی را نشکنی

وقت هایی که دروغ میگویی که دلی را به زندگی امیدوار کنی

وقت هایی که سکوت میکنی تا عصبانیتت کسی را نرنجاند..

وقت هایی که میروی تا حضورت کسی را آزار ندهد..

وقت هایی که راستش را میگویی تا خیانت نکرده باشی 

وقت هایی که  میروی تا کسی را دلبسته نکنی..

وقت هایی که پاپیچش نمیشوی که مبادا مجبورش کنی کاری را که دوست ندارد انجام دهد..

وقتی احساساتت را نمیگویی از جهت آنکه دیگران را آشفته نکنی..

وقتی حرف هایی را ادامه نمیدهی که دعوا نشود..

وقتی همه ی این کارهایت را خطا تفسیر میکنند..

 وقت هایی هست که دیگر درست را از غلط تشخیص نمیدهی..

همین وقت هایی که دیگر هیچ چیز را نمیدانی.. واقعا نمیدانی..