وقتی یک امید تکه پاره هنوز هم در دلت سو سو میزند..

وقتی طعم یک خاطره ی شیرین را هنوز زیر زبان مزه مزه میکنی..

وقتی اتفاق هایی که میخواهند امیدت را نا امیدکنند، دلت را میلرزانند..

وقتی هیچ کس به غیر از تو امیدت را باور ندارد..

وقتی برای آن سوسوی غریب دلت دعا میکنی..

وقتی دعا هایت را به خدا میسپاری.. اما ته ته دلت یک چیز را میخواهی..

وقتی تویی و خدا و امیدی که دارد نا امید میشود..

وقتی صلاح خدا را نمیدانی..

وقتی میگویی هرچه خدا بخواهد.. اما تو چیز دیگری را میخواهی..

وقتی دلت با تو رو راست نیست..

وقتی زبانت سخنگوی دلت نیست..

وقتی دست تقدیر تو را میراند..

این روز ها عذابیست خفیف!